Op de locatie van een nieuw te bouwen verzorgingstehuis zijn voor de aanvang van de bouw archeologische onderzoekingen gedaan. Bij opgravingen in de grond zijn aanwijzingen gevonden dat er op die plaats in de vroege middeleeuwen een Merovingisch Hallenhuis heeft gestaan.

Dit Merovingische hallenhuis is dateert uit de 6de of 7de eeuw. Het is een eenbeukige constructie waarbij aan de buitenkant een schuine schoor is geplaatst die het uitzakken van de muurplaten moet tegengaan. Er bestonden in die periode nog geen ankerbalken. De opgravingsplattegrond laat sporen zien die daar op duiden. De constructie vertoont overeenkomst met een Viking huis.

Bij dit soort omvangrijke nieuwbouw is het wettelijk voorgeschreven dat een percentage van de bouwsom wordt besteed aan een cultureel object. In plaats van het gebruikelijke kunstwerk is ervoor gekozen om in de tuin van het verzorgingstehuis een reconstructie op ware grootte te laten bouwen van het vroegere hallenhuis.

De bewoners kunnnen dan vanuit de theekamer meegenieten met de reacties van de kinderen die met hun school op excursie zijn in hun tuin.

Uitgangspunt bij de bouw was de opgravingsplattegrond. Een belangrijke stap was de oprichting van de eiken draagstructuur, bestaande uit zware eiken muurplaten en muurstijlen.

Ontschorste sparren die worden gebruikt als dakspanten of sporen staan gereed.

De kapconstructie is vervaardigd van spar en de rietlatten zijn van wilg. De kap wordt gedekt met riet.

Al het grote constructiehout, waaronder ook het beschot en de deuren, is afkomstig van inlands eikenhout.

Omdat het vroeger ook zo werd gedaan is al het houtwerk gehakt en gekloofd. Ook zijn er op diezelfde opgravingslocatie waterputten teruggevonden die op eenzelfde manier waren vervaardigd: uit zwaar gekloofd eikenhout. In de 6de eeuw was groot hout zagen lastig, mede omdat er nog geen zaagmolens waren.

All houten delen zijn op traditionele wijze met houten pennen verbonden.

Een deel van de muren bestaat uit wilgenvlechtwerk en een deel uit grijze leem, afkomstig van de kust bij de stad Brugge. Ook voor de vloer van het huisje is van deze leem gebruik gemaakt.

Klik in de afbeelding voor de grotere foto in een nieuw venster.

Het riet is gebonden met gekookte wilgenteen, net zoals het in de tijd van oorspronkelijke huisje werd gedaan.

Klik op de afbeelding voor de grotere foto in een nieuw venster.

Het Merovingische hallenhuis is gebouwd in opdracht van Raakvlak, Intergemeentelijke Dienst Archeologie Brugge en Ommeland en wordt gebruikt voor educatieve doelen. Het geeft een indruk hoe mensen ten tijde van het vroegere Frankische Rijk in deze streken hebben geleeft en gewoond.

Het is een samenwerkingsproject met de volgende partijen:

• Het Wok te Brugge, een vereniging in het kader van arbeidszorg. Het Wok is een sociaal tewerkstellingsprojekt en heeft onder andere klussen gedaan op en rond de bouw van het merovingische huis.
  
• Het Gebint, Arjen de Haas uit zwolle.
  
• Woud en Beek, Leo Wolterbeek uit Badhoevedorp.
  
• Vakwerk in Hout, Wouter Schalk uit Almkerk.

website ArcheoNet